اسماعیل مهرتاش سال 1283 در تهران به دنیا آمد و تحصیلات خود را در مدرسه دارالفنون به پایان رساند او سپس به موسیقى روى آورد و براى فراگیرى تار نزد درویش‌خان رفت.
مهرتاش بعد از آن مدتى نزد داوود شیرازى و سپس در محضر علینقى وزیرى به مشق موسیقى پرداخت. او کلاس‌هایى جهت تعلیم تار، فن بیان و هنرپیشگى تأسیس کرد و حدود چهارصد و پنجاه آهنگ مختلف براى مناسبت‌هاى گوناگون ساخت و براى ضبط آنها بر روى صفحه چند سفر به بغداد و قاهره نیز کرد. از شاگردان وى، عبدالوهاب شهیدى، حسن اعتمادى، شاپور رحیمى، فریدون اسماعیلى، ملوک ضرابى، داود فیاضی، محمد منتشری و محمدرضا شجریان را مى توان نام برد.
وى در زمینه نمایشنامه نیز فعالیت داشت و نمایشنامههایى تا قبل از ایجاد کلوپ و جامعه باربد در منازل اجرا می کرد، از جمله: «بچه سه قلو»؛ «دو ارباب و دو نوکر»؛ «ابهت الممالک»؛ «انوشیروان عادل»؛ «دکتر ریاضىدان».
مهرتاش در1305 خورشیدی، جامعه ى باربد را تأسیس کرد و در آنجا ضمن نواختن تار و ساخت تصنیف به تدریس آواز و ردیف موسیقی هم می پرداخت. او با خوانندگانى مانند ملوک ضرابى و ادیب خوانسارى همکارى داشت و از قطعات موزونى که اجرا کرده «اپرت لیلى و مجنون» و «خسرو و شیرین» مشهور است.
اسماعیل مهرتاش 16 فرویدین ماه سال 1359 دار فانی را وداع گفت.
