محمدعلی حدادیان 23 مهر 1315  در اصفهان متولد شد. وی از دوران کودکی، نوازندگی را نزد پدرش آغاز کرد. در سن پانزده‌سالگی به شاگردی حسین یاوری اصفهانی درآمد. وی سپس به منظور تحصیل، به تهران رفت و فعالیت هنری خود را تا اخذ لیسانس موسیقی در سال 50 ادامه داد. او از اعضای نخستین گروه موسیقی سنتی مرکز حفظ و اشاعه موسیقی بود و نزد نورعلی برومند و دکتر داریوش صفوت به فراگیری ردیف میرزا عبدالله پرداخت. در سال 52 همراه با داریوش طلایی، رضا شفیعیان و بهمن رجبی در دهمین جشن هنر شیراز شرکت کرد.

از دیگر استادان او می‌توان به سعید هرمزی، یوسف فروتن و علی اصغر بهاری اشاره نمود. او با موسیقی‌دانانی همچون رضوی سروستانی، حسین علیزاده و داوود گنجه‌ای نیز همکاری داشت و به پژوهش در موسیقی ایرانی همت گماشت. وی در سال های ابتدایی تاسیس خانه موسیقی ایران عضو هیئت مدیره کانون مدرسان خانه بود.

محمدعلی حدادیان، در اواخر عمر در دانشگاه‌های تهران، سوره و آزاد، به تدریس نی مشغول بود. سر انجام صبح روز 13 بهمن سال 1381 در بیمارستان جم تهران بر اثر سرطان درگذشت و مراسم تشییع پیکر او روز دوشنبه 14 بهمن در مقابل تالار وحدت برگزار و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.